غزل بر سینه‌ و سر می‌زند مُشت ‎که شاه عاشقان را ظلم شب کُشت ‎دوباره کربلا برپاست شیراز ‎دوباره می‌رود بر نِی سری باز ‎به خاک‌وخون کشیده چلچراغی ‎ به قلب پاک زهرا باز داغی ‎به خون آغشته تن شاه‌چراغ است ‎ز هر گلدسته غوغای فراق است